NL/BE: paal 125 - 168
In het vorige deel beschrijf ik de grens langs de Maas. In dit deel gaat het verder richting de Achelse Kluis.

Op 27 augustus 2023 rijd ik samen met Suzanne naar Thorn. Dit stukje grens lijkt me bij uitstek geschikt om samen te bewandelen. De zuidelijkste grenspaal die we bereiken is de Belgische 125. Iemand heeft dat er bij geschreven, om twijfel te voorkomen? Voor nu fotografeer ik de Nederlandse paal 125 ook vanaf deze zijde van de Maas. Dat valt nog helemaal niet mee. Iets noordelijker staan de laatste palen aan de Maas. Vanaf hier is het lange stuk Maas voorbij. De Nederlandse paal is hier makkelijker te spotten vanaf de Belgische zijde. Grenspaal 127 en 128 staan vlakbij elkaar. Bij grenspaal 128 treffen we de oude Maasdijk. Het betonnen dijkpaaltje(?) zou daar nog aan herinneren. Bij grenspaal 129 kruiste een weggetje ooit de grens, voor de grindgroeves aan beide zijden van de grens aangelegd werden. Die zijn nog helemaal niet zo oud, het landschap is hier de laatste 50 jaar ingrijpend veranderd. Grenspaal 130 staat wat verscholen tegen het dijkje aan, dat is aangelegd rond de voormalige Belgische groeve. Ook bij grenspaal 131 kruiste een weg de grens, voor de aanleg van de groeves. Tussensteen 131-A is al lang weg, of begraven. We naderen onze parkeerplaats weer, maar grenspaal 132 lokt mij nog even de wildernis in. Terwijl Suzanne terug naar de parkeerplaats loopt struin ik naar de leukste paal voor vandaag. Iets verderop kom ik een in onbruik geraakt poortje tegen, dat wel handig is om aan de andere kant van het hek te komen. Waar het bos op een grasvlakte uitkomt staat tussensteen 132-A, die gebroken is. Ik twijfel even hoe verder te lopen, maar in westelijke richting kom ik niet verder dan de Witbeek en in oostelijke richting trekt het huis dat daar staat me niet zo. Dus keer ik weer terug het bos in en loop terug naar onze parkeerplaats vlakbij de grens. Vanaf de andere kant van Thorn lopen we naar grenspaal 133, die goed bereikbaar is over een niet-afgeloten stuk grasland.
Bijna direct aan de overkant staat een niet-vermelde tussensteen, die momenteel scheef aan de oeverrand staat. Door de begroeiing is die moeilijk te fotograferen vanaf deze zijde. Grenspaal 134 staat aan het weggetje van Thorn naar Kessenich. Tussensteen 134-A staat vlakbij de Algemene Begraafplaats, waar je overigens uitstekend gratis lijkt te kunnen parkeren, in tegenstelling tot andere (toeristische) parkeerplaatsen rond Thorn. Paal 135 en tussensteen 135-A zouden op privéterrein staan. 135-B staat wat verderop, vlakbij grenspaal 136.

Als we vanuit Thorn met de auto terugrijden via Kessenich stoppen we ook nog even bij grenspaal 136. Het is rustig op de weg, dus we kunnen wel even een snelle tussenstop maken voor een foto met een mooie lucht op de achtergrond.
Op 11 maart 2023 passerden we me de auto de grens bij grenspaal 164. Een kans die ik alvast aangrijp om deze paal te fotograferen. Steen 164-A is vrijwel zeker verdwenen, die moet aan de overkant van de weg gestaan hebben, waar Suzanne met de auto staat dus ongeveer.
Op 4 juni 2023 fietste ik vanaf de Achelse Kluis tegen de richting in terug t/m steen 164-B. Voor het laatste stukje parkeerde ik mijn fiets bij steen 164-D. Ik had gelezen dat 164-C vanaf deze kant makkelijk bereikbaar zou zijn, maar misschien klopte dat niet helemaal, of in ieder geval niet in dit seizoen. Het is een aardig stuk struinen tot ik de stenen 164-B en C tegen kom. Vanaf de oostzijde is het makkelijker, maar daar mag je er officieel niet in volgens een bordje. Vanaf de westzijde waarschijnlijk dus ook niet, maar daar staat geen bordje :-) De volgende palen staan aan een rustig weggetje, onderweg naar de Zuid-Willemsvaart. Tussen paal 167 en 168 kruist de grens met de Zuid-Willemsvaart, na dat eerder al tussen de palen 104 en 105 gedaan te hebben. Hier ligt echter geen brug, dus moet ik een behoorlijk eind omfietsen. Hulpsteen 168-A zoek ik niet meer, nadat ik er op vriendelijke toon op gewezen werd dat ik mij op verboden terrein bevond. Ook hier stond aan de westzijde echter geen bordje. Steen 168-B vind ik ook niet, maar ik had ook geen exact coördinaat. Dan is het lastig in een gebied als dit. Ik passeer ook nog het drieprovinciepunt Noord-Brabant - Limburg - Limburg, maar daar is geen enkele markering (meer?) te vinden In het volgende deel volg ik de grens tussen Noord-Brabant en België verder.