In het vorige deel beschrijf ik de grens langs de Maas. In dit deel gaat het verder richting de Achelse Kluis.

---

Op 27 augustus 2023 maak ik alvast een beginnetje aan dit deel, als we vanuit Thorn met de auto terugrijden via Kessenich. Het is rustig op de weg, dus we kunnen wel even een snelle tussenstop maken voor een foto met een mooie lucht op de achtergrond.

---

Op 11 maart 2023 passerden we me de auto de grens bij grenspaal 164. Een kans die ik alvast aangrijp om deze paal te fotograferen. Steen 164-A is vrijwel zeker verdwenen, die moet aan de overkant van de weg gestaan hebben, waar Suzanne met de auto staat dus ongeveer.

---

Op 4 juni 2023 fietste ik vanaf de Achelse Kluis tegen de richting in terug t/m steen 164-B. Voor het laatste stukje parkeerde ik mijn fiets bij steen 164-D. Ik had gelezen dat 164-C vanaf deze kant makkelijk bereikbaar zou zijn, maar misschien klopte dat niet helemaal, of in ieder geval niet in dit seizoen. Het is een aardig stuk struinen tot ik de stenen 164-B en C tegen kom. Vanaf de oostzijde is het makkelijker, maar daar mag je er officieel niet in volgens een bordje. Vanaf de westzijde waarschijnlijk dus ook niet, maar daar staat geen bordje :-) De volgende palen staan aan een rustig weggetje, onderweg naar de Zuid-Willemsvaart. Tussen paal 167 en 168 kruist de grens met de Zuid-Willemsvaart, na dat eerder al tussen de palen 104 en 105 gedaan te hebben. Hier ligt echter geen brug, dus moet ik een behoorlijk eind omfietsen. Hulpsteen 168-A zoek ik niet meer, nadat ik er op vriendelijke toon op gewezen werd dat ik mij op verboden terrein bevond. Ook hier stond aan de westzijde echter geen bordje. Steen 168-B vind ik ook niet, maar ik had ook geen exact coördinaat. Dan is het lastig in een gebied als dit. Ik passeer ook nog het drieprovinciepunt Noord-Brabant - Limburg - Limburg, maar daar is geen enkele markering (meer?) te vinden Paal 169 vinden viel al niet mee. Hij staat midden in een soort moeras. De toegangsweg die ik vond kwam net niet tot aan de paal, maar ik ben dik tevreden. Dan was er ook nog paal 170. Het zag er zo makkelijk uit op de kaart, maar het was met afstand de lastigste paal van vandaag. Met behulp van enkele natuurlijke bruggetjes, wellicht door voorgangers achtergelaten, baan ik me een weg door het moeras. Er zijn ook vijf hulpstenen 170, maar daarvan vind ik alleen 170-A. De anderen zijn een stuk lastiger te bereiken. Paal 171 staat op een oprit. Riskant, maar zo te zien gaat men er zorgzaam mee om. Om de hoek staat een replica van een douanepaal en ergens tegen de huizen aan zou ook 171-A moeten staan. Hulpsteen 171-B schijnt bestaan te hebben, maar zou verdwenen zijn. Grenspaal 172 heeft ook 2 hulpstenen. 172-A lijkt me haast onmogelijk in dit seizoen zonder precies coördinaat. Die staat ergens aan de beek. 172-B staat op de kopse kant van een gek hoekje in de grens. Voor grenspaal 173 blijf ik op gepaste afstand, om niet door of langs de akkers te hoeven lopen. Ik zie hem mooi staan vanaf het pad. Hetzelfde geldt voor 173-A iets verderop. Er is ook een 173-B, maar die kan ik vanaf deze kant niet zien. Wellicht eens vanaf Belgische zijde proberen. 173-C wordt ook weer vergezeld door een douanepaal. Daarnaast is hier een stuk van de dodendraad uit de Eerste Wereldoorlog nagemaakt, zoals wel meer te zien op dit stuk van de grens 174, 174-A en 175 staan mooi aan het fietspad. Paal 176 is weer een dubbele paal, maar deze keer betreft de tweede paal een "baroniepaal", een paal die ooit de grens tussen de Baronie van Leende en Heeze en de baronie van Cranendonck markeerde. Er zijn ook tussenstenen 176-A en 176-B, die eerste aan het fietspad, de tweede een eindje daar vanaf. De reden van mijn fietstocht was vandaag een bezoek aan de Achelse Kluis, waar we hoopten grenspaal 178 te kunnen bezichtigen. Dat zat er helaas niet in, maar ik maak wel van de gelegenheid gebruik een van de muurbouten te fotograferen en een blik over de muur te werpen.
Na mijn bezoek aan de Achelse Kluis wijst Geert me de weg naar paal 177.
Wellicht door het vroege abdijbiertje vergeet ik helemaal steen 177-A te bezoeken. Ik kom nog wel eens terug, hopelijk inclusief bezichtiging van de abdijtuinen :-) In het volgende deel volg ik de grens verder in westelijke richting.