---

Eygelshoven - Kerkrade
Omdat etappe 1 me vrij lang en zwaar lijkt heb ik deze opgeknipt. Zo begin ik op 16 februari 2025 met een opwarmertje, van station Eygelshoven naar station Kerkrade. De eerste top, de Wilhelminaberg, mag al snel bedwongen worden.
De beklimming is een serieuze (modderig en steil) en doet niet onder voor de zwaarste Moselsteigpaadjes. Ook de afdaling is steil en brengt me naar de omgeving van de Gaia Zoo, waar ik onlangs nog eens getrouwd ben.
De ochtend van mijn bruiloft bezocht ik al twee waypoints van de geocache en eigenlijk kende dit opwarmertje dus eerder al een begin.
Na een kort bezoek aan de zoo loop ik nog een klein stukje door over de trail om vervolgens op station Kerkrade Centrum weer de trein te nemen.





Kerkrade - Vaals
Op 8 maart 2025 wil ik etappe 1 graag afmaken. Ik start op station Kerkrade Centrum, en loop richting Amstelbach. Maar dan bedenk ik me dat ik geen drinken mee heb genomen. Dat is vandaag toch wel handig, aangezien het vandaag aardig warm beloofd te worden. Ik loop nog even naar een supermarkt, de eerste van veel extra kilometers die ik vandaag zal maken.
Terug op het parcours ontdek ik dat de verschillende GPX-tracks die ik heb gedownload elkaar een beetje tegenspreken. De trail loopt aan de oostoever van de Amstelbach, waarvan ik uit ervaring al weet dat dat een heel mooi paadje is. Ook verderop door de velden is het bekend terrein door eerdere geocachereeksen. Er is ook nu nog veel geocache-afleiding vandaag.
Na het kruisen van de museumspoorlijn passeer ik twee grensstenen die ik eerder niet kon vinden, maar zich nu ook verscholen houden. Een boer heeft het pad hier over een lang gedeelte omgeploegd en bij zijn land getrokken, lijkt het. Toch lopen er nog officiële routes, zoals het knooppuntennetwerk.
Uiteindelijk bereik ik Orsbach, waar ik nog even kort pauze houd voor ik de Schneeberg op ga.
Nadat de geocaches gevonden zijn en de eerste etappe dus succesvol beeindigd is loop ik nog verder naar Seffent en uiteindelijk nog helemaal naar het centrum van Aachen, zodat de totale lengte mijn route uiteindelijk alsnog op 33 kilometer uit zal komen...





Vaals - Gulpen
Op vrijdag 14 maart 2025 ben ik vrij en wil ik graag verder met de Dutch Mountain Trail. Ik moet wel in vorm blijven, voor over twee weken onze Moselsteig-eindspurt begint. Een blik op de weerkaart toont weliswaar regen en sneeuw, maar het ziet er niet onoverkomelijk uit, dus reis ik met trein en bus via Aachen naar Vaals.
Het is een stuk koeler dan afgelopen weekend, maar eigenlijk is dat juist wel lekker. Bovendien is het heerlijk rustig overal, merk ik meteen als ik vanaf de bushalte de Vaalserberg beklim. Hier ken ik het wel goed, als liefhebber van bijzondere grenzen.
Even volg ik de grens en wat verderop duik ik samen met het krijtlandpad onbekend gebied in. Het is een heerlijk afwisselend stuk over velden en door bossen. Af en toe kom ik op hele stukken in tegengestelde richting oranje pijlen tegen. Die zijn voor de Heuvelland Marathon die komende zondag plaatsvindt, leer ik op internet. Ik ben blij dat ik niet die dag heb uitgekozen om deze etappe te lopen.
Na een kleine 3 uur lopen bereik ik om 15:00 uur het "halfway point". De omgeving verandert en door een weids landschap loop ik richting Wahlwiller. Onderweg steek ik twee keer een beek over, waarbij ik gelukkig droge voeten kan houden.
Het betrekt wat en ik heb mijn jas weer nodig, maar ik zie geen reden om hier al te stoppen, dus loop verlaat ik Wahlwiller weer, langs een mooie beek af.
Ik leer over lokale wijnfeesten en loop tussen de wijnranken door. Wederom doet het me denken aan de Moselsteig. Zelf ik hoop ik straks in het dorp van aankomst een glas bier te kunnen scoren. Dat zal wel lukken toch?
Ik denk dat ik al bijna bij het Eyserbos ben, maar ik moet nog een dal door. Ik kruis de Miljoenenlijn weer, die mij ook bekend voorkomt.
De beklimming die volgt is serieus genoeg om mijn jas weer uit te moeten trekken. Het uitzicht is de moeite waard.
Na het rondje Eyserbos begint de afdaling en de laatste meters naar Gulpen. Op dit laatste stukje moet ik nog een erg drassig stuk door, waar neergelegde planken maar deels helpen. Ik zak met mijn hele schoen weg in de blubber. Na 5,5 uur lopen en 24,5 km volgens de GPS bereik ik het eindpunt van etappe 2, waar ik bij bushalte Oude Geul bijna direct de bus terug naar Aachen kan nemen.





Gulpen - Mheer
Op 21 april 2025 is het Tweede Paasdag, maar alle familie-activiteiten zijn al achter de rug. Dus ga ik vandaag verder met de Dutch Mountain Trail. Om 10:40 uur stap ik de bus weer uit bij de halte waar ik was gebleven. Het start vandaag meteen met de beklimming van de Gulperberg. Die ken ik al, en valt me eigenlijk mee. Het uitzicht is fijn, dat zal vandaag nog wel vaker zo zijn.
Hoewel dit redelijk bekend terrein is loopt de trail na de Gulperberg bijna alleen over paden die ik nog niet ken. Het is bijzonder druk in het bos, ik kom bijna non-stop mensen tegen. Het lijkt wel nationale wandeldag. Pas ik als ik België in loop wordt het significant rustiger. Daar is het blijkbaar geen nationale wandeldag :-)
In België gaat het nog even gemeen omhoog, de Nuropperberg op, die blijkbaar niet meetelt. Daarna weer het dal in, waar ik de Gulp kruis. Dit is weer bekend terrein. De Gulp volgde ik ooit tot aan de bron, net als de Geul trouwens. Door Nurop gaat het weer naar bekend terrein, nu vanwege grenspaalwandelingen. Ik passeer wijndomein De Planck, waar ik weer sterk Moselsteig-vibes van krijg. Komend weekend staat daarvan het laatste gedeelte op de planning.
Ik weersta de verleiding om wat te gaan drinken bij de Plankerhoeve, vooral omdat de buienradar wat buienontwikkeling lijkt te tonen later op de middag.
De wandeling loopt verder door het mooie broekbos richting Sint-Martens-Voeren. Ik passeer verderop wéér een grenspaal (dus ook weer bekend terrein) en dan volgt het laatste stuk door België om kasteel Altenbroek heen. Het etappedoel komt nu snel dichtbij en ook de cache kan ik daarbij probleemloos vinden, als een stukje prikkeldraad niet als probleem telt.
In Mheer heb ik mooi nog een half uur over voor de bus terug naar Maastricht vertrekt en kan ik eindelijk mijn (lekkere) dorst lessen bij Taverne In de Smidse, na 28 kilometer wandelen, in 6,5 uur.
Het was weer een mooie etappe met fijn weer (bewolkt maar droog, en wat zon er tussendoor).





Mheer - Eijsden
Ook etappe 4 besluit ik weer in tweeën op te splitsen. Op 9 mei 2025 loop ik van Mheer naar Eijsden.
Met de bus vanuit Sittard, over een toeristische route, bereik ik omstreeks 15:15 pas Mheer. Maar het beoogde trajectdeel is vandaag dan ook niet zo lang. Het dorp uit loop ik meteen weer over een mooi paadje en niet veel verder wordt België weer bereikt. Er heerst een oase van rust en het frisse windje maakt het nog net aangenaam in de warme zon. Ik laat me onderweg door enkele caches afleiden, alsook door bezienswaardigheden zoals het verrassende kasteel Eijsden. Daarmee komt de totaal afgelefde afstand vandaag alsnog op een kilometer of 14 uit. Ik kijk nog even uit over de Maas voor ik de bus terug neem naar Maastricht.





Eijsden - Maastricht
Op 17 mei 2025 loop ik het laatste stuk van de Dutch Mountain trail. Ik begin in Eijsden, waar ik twee weken geleden eindigde. Ik loop vanaf het station niet direct naar het veer, maar eerst nog een bonusrondje langs de Voer en het kasteel. Net voor de lunchpauze van de veerman om half 1 steek ik de Maas over en dan gaat het de Maas volgend verder richting Maastricht.
De sluizen van Lanaye zijn imposant, verder is het vrij vlak. Ik ben al een kilometer of 8 onderweg voor de Dutch Mountain Trail eindelijk zijn naam weer waarmaakt, ook al ben ik nog in België als de klim begint. Het lijkt hier sterk op de Wilhelmimaberg; over een atypische route, een smal dichtgegroeid paadje, beklim ik de kunstmatige berg.
Daarna daal ik af naar de ENCI-groeve. Ik weet niet of ik hier al ooit doorheen liep, het is leuk dat dat kan. Hoewel ik alle summits inmiddels bedwong is de trap de Sint-Pietersberg op nog een serieuze beklimming. Ik loop nog een ommetje naar Hoeve Lichtenberg, wat de moeite waard is. Over een leuk paadje bereik ik de Maas weer en nu is het alleen nog maar vlak, naar de finish.
In het centrum van Maastricht kan ik ook de laatste Dutch Mountain Trail-geocaches succesvol afronden, waarmee ik dit mooie project naar tevredenheid kan afsluiten.