Met twee dagen vertraging (Yvette had koorts) vertrokken we dan toch richting Duitsland. Bijtijds, want het zou warm worden. In Milheeze tapten we dan ook al water bij. Met het veer gingen we bij Bergen de Maas over en dan naar ons doel van vandaag, Goch. Op een uitgestorven camping zetten we onze tent op en daarna gingen we terug naar Goch, om het stadje te bekijken.
Met een Duits fietsgezinnetje naast ons werd de camping net wat levendiger. We hielpen met het plakken van een band, liepen nog even een stukje langs de Niers en lieten ons opschrikken door een overstekende bever.

Om zes uur begonnen we ons boeltje te ruimen, om half acht zaten we op de fiets. Via Louisenplatz reden we naar Kalkar. Daarna reden we via de brug over de Rijn Emmerich in, waar we pauzeerden op een terras, onder een parasol, want het was al erg warm.
Na deze stop kwamen we snel aan in 's Heerenberg, bij het prachtige kasteel. We stalden onze bepakte fietsen op de binnenplaats en vereerden het kasteel en zijn toren met een bezoek. Een uur later stonden we weer in de gloeiende zon. Net na Braamt klapten we onze stoeltjes uit bij recreatiepark Stroombroek. We aten er onze lunch en het water zorgde voor wat verkoeling.Na deze stop moesten we een klein stukje terug om op de juiste weg naar Doetinchem te komen. Daar hadden ze midden in het centrum een waterspeelplaats gebouwd voor de kinderen. Zeldzaam!
Overal op de route waar we een tappunt voor water tegenkwamen vulden we onze flessen bij en kon er wat opgefrist worden. Het laatste stuk naar Ruurlo was heerlijk door het bos, maar wel over een zanderig fietspaadje, wat met bepakte fietsen toch weer extra inspanning vroeg. De tent konden we fijn in de schaduw opzetten.

Om tien voor zeven zaten we alweer op de fiets, iedere koelere kilometer is meegenomen. Vlot gingen we echter niet, want we hadden slechte zandpaadjes. We hadden wel veel schaduwweggetjes waar het nog enigszins koel was. We zagen een haas de weg overrennen. Via Borculo en Diepenheim reden we naar Enter, waar we even afstapten bij een enorme klomp.
In Almelo stapten we ook even af en keken we wat rond.
Een boterham aten we in Tubbergen en na nog wat klimwerk en lastige paadjes bereikten we moe en bezweet de camping. We zochten snel een plekje in de schaduw, bouwden, aten en verfristen ons wat. Daarna wandelden we Ootmarsum in. We bezochten het openluchtmuseum, waar we in ieder huisje even konden ontsnappen aan de brandende zon. Na dit aangename bezoekje liepen we Ootmarsum in, een erg mooi plaatsje.
Terug bij de tent kookten en aten we. Daarna liepen we nog even naar de overkant van de weg naar de Kuiperberg (70 meter hoog) met een mooi uitzicht.

Omdat we om kwart over vijf een soort van wakker waren grepen we onze kans. Om half zeven zaten we op de fiets. Via een ommetje door Neuenhaus reden we naar Nordhorn. Het ging vlot. We reden lange stukken langs het kanaal, veelal over een onverhard maar goed berijdbaar pad. dat bracht ons in Lingen,waar we wat rustten en het centrum bekeken.
Nog steeds eindeloos langs het kanaal, maar wel in de schaduw, reden we richting Meppen. Net voor we daar waren aten we een salade op een bankje aan het kanaal., zodat we met volle maag in Meppen bij de camping aankwamen. We zochten wat schaduw om de tent op te bouwen, vlakbij een Eindhovens gezin dat ook van schaduw hield.
We gingen Meppen in, tergend langzaam lopend. Op het marktplein streken we neer op een terrasje en aten we een coupe ijs om Wims verjaardag te vieren. Toen we het centrum gezien hadden en ook nog even op een bankje bij de Hase hadden gezeten gingen we inkopen doen in een enorme winkel. We kookten en aten nog net voordat het naastgelegen jeugdfestival van start ging (een soort van hard core, op 50 meter van de tent, maar och, het zou maar tot half één 's nachts duren.
We aten Opa Anton (een soort plaatgebak) samen met het Eindhovense gezin en gingen daarna allemaal net buiten de camping op een brug staan om naar de maan te kijken. Om half 12 kropen we onze bedden in, het festival was nog volop bezig. Misschien wil er nog een slaapliedje komen.....

Vermoeidheid doet slapen, zelfs met de ergste herrie. Om drie uur werden we wakker en was het festijn nog steeds niet afgelopen. We sliepen weer in en om zes uur stonden we enigszins slaapdronken op. We ontbeten bij een prachtige zonsopkomst en vertrokken voor de anderen wakker waren. Bij Haren kwamen we bij het nog gesloten molenmuseum, maar we konden wel over het terrein lopen en daar was toch het één en ander te zien.
Deze ochtend zagen we ook een ree oversteken.
Al vroeg kwamen we aan bij de camping in Bourtange. We zetten de tent op en net toen we wilden gaan lunchen begon het zowaar te regenen. De lunch aten we in de tent en daarna fietsten we naar Vlagtwedde voor de noodzakelijke boodschappen. Zowel op de heen- als op de terugweg kregen we wat verfrissende spetters over ons heen.
We wandelden naar de vesting. Bij het informatiecentrum kochten we entreekaartjes voor de musea. We deden een rondje plein in de vesting en wipten overal even binnen. Daarna bekeken we alle tien de weggetjes die op het plein uitkwamen. De zon was ondertussen weer erg aanwezig.
We gingen de wal op voor een rondje en zagen een fikse bui aankomen. Toen het heel donker werd gingen we snel terug naar het plein, maar het bleek al te laat. Zoals vele anderen vluchtten we drijfnat een café binnen. Het plein was nat en verlaten.
Na de bui was het flink afgekoeld en met kippenvel op de armen liepen we terug naar de camping.

Vannacht bleek het kouder dan gedacht, dus er gingen wat kleren aan en de thermomatjes werden onder de matrassen geschoven. Na een goede nachtrust stonden we met koude voeten op. Het ochtendritueel ging weer vlot en tegen acht uur stapten we de fiets op. We reden naar Weener, waar we bij de mooie haven even afstapten. Het volgende doel was Leer. Daar kwamen we al snel bij de museumhaven, waar we rustig doorheen wandelden en de boten bekeken. De winkelstraten waren vol met kraampjes en mensen, gezellig, maar lastig met de bepakte fietsen.
Na de lunch in een schuilhokje besloten we de routeborden te volgen om via rustigere weggetjes Timmel te bereiken. Dat lukte, maar het was wel vele kilometers om.
Bij de camping was het erg druk en voor ons net wat tè toeristisch. We zetten onze tent op het trekkersveld en wandelden naar de haven bij de Timmelsee. Daar bleek een shantykoor te zingen, vandaar de drukte. We streken neer met een ijsco en luisterden naar het koor. Daarna liepen we nog wat langs de haven en ging Yvette zwemmen in de Timmelsee.

Natuurlijk stonden wij weer op terwijl de rest van het veld nog in diepe rust was. Om zeven uur reden we aan. In Aurich stapten we af bij het Pingelhaus. we bekeken het centrum en de markt met de markthal en de Sous-Turm.
Verder reden we naar Mariënhafe, waar we ook even stopten. Op weg naar Norden reden we bijna een muisje aan, dat overstak, zich bedacht, omkeerde en vlak voor het fietswiel terug ging. Bij de molens reden we Norden binnen. We bekeken het marktplein waar markt was. Nog een klein stukje was het naar Norddeich, waar we even naar de boot moesten zoeken. De kaartjes waren snel gekocht en we konden zo de boot op. Op het dek in de volle zon lunchten we. Daarna zochten we een koeler plekje op. Binnen een uur waren we aan de overkant en reden we vlot het eiland Norderney op. We volgden de bordjes "Campingplätze" en kozen voor de achterste, Spilak, vlak bij de vuurtoren. Een rustige camping rond een boerderij.
Na het opbouwen van de tent reden we door de duinen terug naar het centrum. We zochten het Conversationshaus waar we een plattegrond van het eiland kochten. In één van de winkelstraten aten we bij een restaurant. Op de weg terug naar de camping stapten we nog even af bij een uitzichtpunt, om van het mooie uitzicht te genieten.

Vandaag vertoefden we een dagje op het eiland. We fietsten over de dijk om het vliegveldje heen, langs de zuidkant van het eiland. We deden het rustig aan, stapten vaak af en genoten volop.Bij een vogelkijkhut zagen we lepelaars tussen de eenden. Bij de haven brachten we een bezoek aan Watt Welten. Een leuk interactief museum, waar we ons opperbest vermaakten. Na dit bezoekje reden we verder langs de westkust en daarna het stadje in. In een park aten we onze lunch en daarna fietsten we door het centrum heen terug naar het strand. Bij de Georgshöhe vonden we een plekje in de schaduw. Fijn voor Wim, terwijl Yvette een frisse duik nam in de Noordzee. Afgekoeld beklommen we een tijdje later de Georgshöhe voor weer een mooi uitzicht.
Er viel zowaar een buitje, maar dat was precies toen we boodschappen deden in de supermarkt. Via het Zuckerpad en nog een beklimmingvan een uitzichtpunt reden we naar de vuurtoren voor een klim van 252 treden en een prachtig uitzicht. De hemel was weer stralend blauw.
's Avonds wandelden we vanaf de camping naar het strand om naar een prachtige zonsondergang te kijken.




Norderney - Finsterwolde
Lengte: 88 kilometer

We waren mooi op tijd om de boot van kwart over acht te halen, maar we moesten toch nog gaan haasten omdat we de toeristenbelasting nog moesten betalen. Anders kom je niet van het eiland af! Het water stond heel laag, de boot voer langzaam. We zagen een zeehond zwemmen en we zagen er ééntje zonnen.
De boot kwam wat later aan en toen we er vanaf waren fietsten we meteen aan, langs de dijk af naar Greetsiel. Daar waren ze met man en macht bezig met het redden van de vissen, door ze met emmertjes uit het water te scheppen en ze aan de andere kant van de sluis weer in het water te laten. Dit gebeurde met behulp van een hele rij mensen, die alle emmers aan elkaar doorgaven. We bekeken nog even het mooie plaatsje en reden toen via Eilsum, Jennelt en Uttum naar Emden. De fietsen parkeerden we bij de VVV tegenover Dat Otto Huus, dat we met een bezoekje vereerden. Vervolgens liepen we een rondje door Emden, fietsten een rondje en vervolgden onze tocht.Bij Petkum lag het veer al klaar dat ons de Ems over bracht naar Ditzum.
We fietsten naar Nieuwe Statenzijl en bekeken daar waar we boodschappen zouden kunnen doen. Dat bleek in Nieuweschans te zijn, dus weken we van de route af. De rit eindigde bij camping Kostverloren, een knusse minicamping waar we hartelijk ontvangen werden. We kookten, aten, kletsten wat met de omgeving, dronken thee, aten chocolade en groentechips. Wat een slecht leven...

Ons eerste doel vandaag was Winschoten. We bekeken het plaatsje vanaf de fiets en reden daarna door Pekela. Eindeloos langs het Diep met zijn ophaalbruggetjes en draaibruggen.
Via de rand van Stadskanaal reden we door het ons welbekende spoortunneltje Gasselterboerveenschemond in. Ooit kampeerden we daar bij Dalhoeve, maar die camping bestaat niet meer. In Gasselte begroetten we Wemeltje Kruit en verder gingen we naar Rolde. We lunchten bij de kerk en deden daarna inkopen.
We fietsten naar kamp Westerbork en liepen een eindje over het voormalige kamp. Het was er bloedheet. Op de fiets reden we de twee kilometers terug, langs legio paaltjes waarop per dag het aantal Joden vermeld staat die van het kamp naar de concentratiekampen in Polen gedeporteerd werden. Natuurlijk bezochten we het museum, waar we meteen wat verkoeling vonden. Net als het kamp was ook het museum erg indrukwekkend.
Nog onder de indruk fietsten we de laatste meters naar de camping. De kippen, hanen en de kat keken toe hoe wij daar kookten en aten.

Zonder te haasten zaten we om half acht alweer op de fiets, zodat we nog even een heerlijk koel briesje hadden. Door een aantal prachtige heidegebieden fietsten we naar Ruinen. We kwamen veel schapen tegen, Schotse hooglanders en ooievaars. ook stonden we oog in oog met een hert.
In Ruinen stapten we even af bij Lamechien, het zusje van Bartje. Ons doel voor vandaag was Meppel, ervoor sloegen we af naar camping De Kalverenhoek. We bouwden de tent op, richtten hem in en lunchten. Daarna fietsten we naar Meppel.We wandelden door het centrum en bezochten het drukkerijmuseum, waar we wederom wat verkoeling zochten. Na het museum deden we wat boodschapjes en brachten we een bezoekje aan het park. In het centrum aten we nog een ijsje, waarna we terug naar de camping gingen. De schapen en geiten van de camping moesten deze avond verplaatst worden, omdat hun veldje niet genoeg gras meer had. Eerst gingen de schapen, zij renden enthousiast over de camping, hier en daar knabbelend aan de struiken. De geiten gingen veel moeizamer, die hadden veel overredingskracht nodig. Een paar geiten zaten bijna in onze tent.

Voor de grote hitte stonden we weer vroeg paraat.Via Meppel reden we naar Staphorst. Anderhalf uur later waren we in Dalfsen, waar we even afstapten en rondkeken. Een uurtje later in Raalte stapten we ook even af, bij de Plaskerk.
Op de rit van vandaag zagen we weer wat hazen over het veld rennen en er waren weer ooievaars. Midden op de dag kwamen we aan bij camping Het Waldhoorn, aan het Twentekanaal bij Eefde. Omdat het nog vroeg was gingen we na de boodschappen in Eefde ook Zutphen nog even in.
's Avonds liepen we een ommetje bij de camping, even naar het spoor, het kanaal en over het campingterrein.

We sliepen uit tot kwart over zeven, de zon stond al op de tent. We maakten ons op voor een dagje Zutphen. Bij het station zetten we de fietsen in de bewaakte stalling en begonnen we aan een rondwandeling. We bekeken mooie hofjes en onderbraken de wandeling voor een tochtje met de fluisterboot. Dat werd een uurtje genieten op het water, want het was nog niet te heet. Toen we van de boot afkwamen en geluncht hadden vervolgden we onze wandeling. Bij het IJsselpaviljoen streken we neer voor een kopje koffie en thee, die bij de boottocht inbegrepen zaten. Hierna wandelden we een stukje langs de IJssel naar het haventje en bezochten de Walburgiskerk, het Stedelijk museum en museum Henriëtte Polak. Toen we de hele stad bekeken hadden,gingen we terug naar de camping voor een fijn rustig avondje.

De ochtend was nog enigszins vochtig en koel. Om half acht reden we aan, door Zutphen heen naar Dieren. In Doesburg stopten we om het stadje te bekijken. Didam was het volgende doel. Het geboortehuis van de oma van Yvette moest even bekeken worden.
Nu reden we Duitsland weer in, naar Elten. Via Lobith en Tolkamer kwamen we bij het veer dat ons de Rijn over bracht, naar Millingen. We klapten daar onze stoeltjes uit in de schaduw en genoten van onze lunch.
Via Bimmen, Keeken en Düffelward reden we nog vóór twee uur Kleve binnen. We zagen de Forstgarten, de Kleefse tuinen en de obelisk op de Springberg. We parkeerden de fietsen bij de VVV en liepen het stadje in. We maakten een flinke klim naar de Schwanenburg met zijn prachtige toren. We gingen erin om de toren te beklimmen en van het uitzicht te genieten. Daarna liepen we naar de kerk en daalden door de winkelstraat naar de Lohengrinfontein. Toen we genoeg van Kleve gezien hadden stapten we de fietsen weer op. We zagen het niet zitten door het steile voetgangersgebied met de fietsen aan de hand te lopen, dus besloten we met een omweg te fietsen. Dat bleek echter ook pittig klimmen te zijn en een boel warme kilometers extra. Bij een huis lieten we alle bidons bijvullen, om het laatste deel te kunnen fietsen.Dat bleek hard nodig. De kilometers naar Kranenburg waren lang en zwaar.
In Kranenburg streken we neer op een terras voor een goede maaltijd en kwamen we weer wat op adem. Na een klein rondje door Kranenburg reden we vlot de grens over en kwamen we om half acht bij de camping aan.

Vanmorgen begonnen we met een klim naar Groesbeek. Na klimmen komt dalen en in Mook waren we dan ook weer helemaal hersteld. We mochten even in de zon wachten op het veer dat ons de Maas over naar Cuijk bracht. We reden om Cuijk heen naar Beers en via Sint Hubert naar Wanroij. We legden een bezoekje af bij een kennis en verderop nog een keer. Daar lunchten we, binnen, want het was weer tropisch heet. De bezoekjes gaven wat vertraging, waardoor het fietsen niet gemakkelijker werd, met deze hitte. Bij kasteel Croy stapten we nog even af en in Nuenen kochten we nog extra water. In Tongelre maakten we de laatste stop, om de tent nog één keer op te zetten om te laten drogen (nat van de dauw). Dat was snel gepiept en zo konden we een mooie fietsronde afsluiten.