---

Eindhoven - Golling
Met 61 kilogram bagage op de ruggen (19 voor pa en voor ma, 9 voor Martijn, 7 voor Steffie en voor Casper) sjouwden we naar het station. Na een dag treinen bereikten we Golling, waar we in de stromende regen de tentjes op moesten zetten.
Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk lagen we in onze tentjes, luisterend naar de regen, de vele treinen die vlak langs ons af reden en de torenklok van Golling, die ieder kwartier slaat. Het zal wel wennen!


Salzachklamm
Het was droog en we besloten een wandeltocht in de omgeving te maken. Via de Egelsee liepen we naar de mooie Salzachklamm. We kwamen uit bij Pass Lueg, waar de kinderen hun eerste wandelstempels kregen. Via Unterscheffau liepen we weer terug naar de camping in Golling.
's Avonds bekeken we de optocht van de Freiwillige Feuerwehr en vervolgens bezochten we het Egelseefest.
We zagen vandaag een indrukwekkende klamm, we liepen over een pad dat een rivier geworden was, over een wei met koeien en geiten, we gingen pootje baden in de Lammer, we zagen kleine kikkertjes, adders, sprinkhanen, vlinders en we snoepten frambozen.


Seewaldsee, Hintertrattberg
Vanaf de Enzianhütte bij Vordertrattberg startte onze wandeltocht vandaag met een afdaling van 500 meter naar de Auerhütte en de Seewaldsee. Daar lunchten en zwommen we. Hierna ging het verder, voorbij de Auerhütte steil omhoog. Na een zware klim en een steile berghelling kwamen we 2 uur later aan bij Hintertrattberg. Hier namen we de bus terug.
Moe en bezweet kwamen we terug op de camping, waar de kinderen, na een frisse douche en een lekker maaltje, alweer over een avondwandelingetje begonnen.


Pfarrwerfen en Eisriesenwelt
Dit werd een dag van niet te veel wandelen, maar wat interessante plekken bekijken.
We begonnen in Pfarrwerfen, waar we naar het molenmuseum gingen. De kinderen konden daar zelf aan de slag met water en dammetjes.
Ons volgende doel was de Eisriesenwelt, die we met een kabelbaan vanuit Werfen bereikten. Het was een warme dag, maar hier hadden we toch truien en regenjassen nodig voor de kou. Door een windhoos gingen we naar binnen, een spannend begin. Na een koude, maar indrukwekkende rondleiding, met veel klimmen en dalen, keerden we weer terug naar het beginpunt, waar we letterlijk naar buiten werden geblazen.


Carl von Stahlhaus
We zouden vandaag starten met onze allereerste huttentocht, een korte tocht om eens te bekijken hoe we dat zouden vinden.
We vertrokken vroeg richting het Bluntautal. Na dit dal begon de stijging via het Unterjochhaus naar het Oberjochhaus. Bij het Oberjochhaus dronken we melk en daarna liepen we door naar het Carl von Stahlhaus, de eerste hut waarin we zouden overnachten. Hier kwamen we om half 2 aan.


Wasseralm
De tweede tocht zou meteen een lange worden. We vertrokken richting Schneibstein, een klim van 500 meter.We bleven maar kort op de top, want het was snijdend koud. verder ging het naar de Seeleinsee, waarna er weer een klim volgde. We aten ons brood, liepen over rotsblokken, zagen marmotten, gemzen, steenbokken en een heel grote libelle.
We kregen een paar heel steile afgronden voordat we bij een overvolle Wasseralm aankwamen, na een bijna ononderbroken tocht van 10 1/2 uur. Iedereen kreeg een bord "Bergwassersuppe"(een heerlijke, gevulde maaltijdsoep), waarna we plaats moesten maken voor de volgende eters. De matrassen werden gedeeld, zelfs de gastenkamer lag vol met wandelaars. De "toiletten" bevonden zich een meter of 10 achter de hut, de houten waterbak voor de hut deed dienst als wasbekken. Een hut als uit een verhaal over Heidi en Peter, klein, primitief, echt hut!


Kärlingerhaus

De dag begon buiten bij de waterbak, waar we ons op konden frissen. Na een lekker ontbijtje en een aanvaring met de huttenhond vertrokken we voor onze tocht naar het Kärlingerhaus, waar we na 6 uren, met vele gemzen onderweg, aankwamen. De zon begon een beetje door te komen, dus besloten we even te badderen in de Funtensee. Het water was ijskoud, zodat het lang duurde om er door te komen en daarna uren om weer op temperatuur te komen.


Kehlsteinhaus, Purtschellerhaus

Na ons ontbijt vertrokken we om 10 over 7 voor onze volgende tocht. De Funtensee lag onder een mistbank verscholen, dus die zagen we niet meer.
Toch was het snel weer helder. We liepen door een steile, brede kloof in 3 1/2 uur naar beneden, naar St. Bartholomä. Daar voeren we met de boot naar Königssee en werden we meteen ondergedompeld in het toerisme.
Met de bus reden we naar Berchtesgaden en vandaaruit naar het Kehlsteinhaus. Het laatste stukje ging met een lift door de berg naar boven. We keken daarboven wat rond en daalden daarna met de lift weer af. Vanaf het parkeerplaats liepen we al zingend over een beetje saaie weg met 14 "Kehre" verder omlaag. Hierna was het nog ruim een uur klimmen om het Purtschellerhaus te bereiken, ons einddoel voor vandaag. We waren net op tijd, want het begon te regenen.
Een bijzondere hut midden op de grens. We sliepen in Duitsland, de wc was ook in Duitsland, de schakelaar van een lamp in Duitsland was in Oostenrijk en we aten in Oostenrijk. De dekens moesten volgens een strikte beschrijving gevouwen worden, daar moesten we even op studeren. Het werd een heerlijke nacht.


Kuchl
Het had 's nachts flink geregend en omdat het nog regende maakten we niet zo'n haast om af te gaan dalen. Om kwart voor negen vertrokken we toch maar over een glibberig pad naar beneden. Er bleef er maar één op de been, de rest ging er af en toe bij zitten. Het werd een heus modderballet.
Gelukkig werd het na een half uur droog. We hadden nog wel last van dichte mist, vooral op het moment dat we over een drassige weide met stieren liepen. Toen we om half twee bij het zwemmeer van Kuchl aankwamen scheen de zon. Tijd om te spelen en te zwemmen dus. Er kon gezwommen worden naar een eilandje in het midden van het meer.
Om half vier liepen we naar Golling, terug naar de camping. Voor de kinderen waren er bronzen en zilveren wandelmedailles.


Salzbergwerk
Na al dat wandelen gingen we vandaag het Salzbergwerk bij Hallein bekijken. Na een flinke klim (toch wandelen dus) kwamen we aan en moesten we allemaal een wit pak aan om ons avontuur te kunnen starten. Met een treintje gingen we de mijn in. Verderop moesten we over een 24 meter lange glijbaan naar beneden glijden. Verder ging het met een bootje, om daarna via een dubbel zo lange glijbaan weer naar beneden te rutschen. Aan het einde van de tocht ging het met een echte Keltische lange roltrap weer omhoog en daarna met het treintje weer terug.
Er was ook nog tijd vandaag om het Keltendorp te bezoeken, een leuk openluchtmuseum.


Adnet
Met de trein reden we weer naar Hallein, om vandaaruit met de bus naar Adnet te gaan. Op deze hete dag bezochten we het marmermuseum, waar de kinderen allemaal een fossiel mochten uitzoeken als aandenken. Daarna gingen we zelf op zoek naar fossielen op het marmer-leerpad. Een route van twee uren, maar wij deden er dubbel zo lang over. Overal werd gezocht naar fossielen, die ook gevonden werden.


Lammerklamm
Het zou weer een hete dag worden, dus namen we een vroege bus (6.53) naar Oberscheffau. Vanaf de Lammerklamm liepen we naar de Heubergalm en daarna door de klamm terug. In de Schwarzenbach gingen we pootje baden in het koele water en daarna liepen we de molenrondwandeling.
Na een flink klimmetje kwamen we bij de Winnerfall, een bijzondere, droogliggende waterval. Verder ging het naar de oude molen, waar het heel mooi was.
Terug bij de Schwarzenbach gingen we nogmaals pootje baden. We waren vroeg terug op de camping, waar de kinderen speelden met Utrechtse "buurmeisjes". Het toetje voor vandaag was appeltaart, gemaakt door de campingbeheerder van de appels die de kinderen verzameld hadden.


Salzburg
Voor de afwisseling deden we een toeristisch dagje Salzburg in de hitte. We begonnen in het park van Schloss Maribel en vervolgden met een boottochtje over de Salzach, naar Schloss Hellbrunn. Daar bekeken we eerst het slot, daarna de waterspelen.
Na dit natte avontuur gingen we de dierentuin in, waar we ons een flinke tijd vermaakten.
's Middags bezochten we de stad verder: de Dom en zijn museum, het St. Petruskerkhof en daarna met het treintje naar de Burcht. Het was al aardig laat aan het worden, maar we wilden echt nog het geboortehuis en het woonhuis van Mozart zien. We aten in de stad en maakten daarna nog een wandelingetje door de Altstad.


Gossau
Met de bus reden we naar Gossau en vervolgens naar de Vordergossausee. Vanaf daar wandelden we naar de Hintergossausee en aten we boterhammen bij de alm. Steffie nam nog een plons in het meer, waarna we dezelfde route terugwandelden. Met de kabelbaan gingen we naar boven, om daar een tijdje rond te hangen.


Waterval Golling
Een rustig dagje in Golling, dat moest het worden. We bekeken even het kerkhof en het kerkje. Daarna haalden de kinderen hun gouden wandelmedailles op in het informatiebureau. Ze kregen er ook een pet bij.
Langzaam liepen we naar de waterval, waar we een hele tijd bleven. Door het bos gingen we vervolgens naar het Bluntautal, waar we nog speelden in de Torrener Bach. Na het eten op de camping gingen we golfen bij de minigolf. De laatste banen hadden we een extra handicap vanwege de invallende duisternis, maar dat mocht de pret niet drukken.


Abtenau
Met de bus reden we naar Abtenau. Daar liepen we een wandeling van drie uren naar de Tricklfall en de Dachserfall. Bij de Tricklfall was een mooie grot. De wandeling eindigde bij de Karkogellift. Met deze stoeltjeslift gingen we omhoog om onze boterhammen boven op te eten. Na een uur in de rij konden we met de rodelbaan naar beneden. Casper kreeg pech onderweg, waardoor een file ontstond en een medewerker met een karretje moest komen om hem te helpen.
Gewoon omdat het kon gingen we nogmaals met de lift omhoog en met dezelfde lift weer naar beneden, genietend van de omgeving.


Werfen en Liechtensteinklamm
De trein bracht ons naar Werfen, waar we de Burcht gingen bekijken. We bekeken het Valkenmuseum en de roofvogels en daarna kregen we een rondleiding. De kinderen konden alles volgens via een telefoontje.
Na de rondleiding deden de jongsten mee aan een kinderriddertoernooi met ringsteken en het doden van een draak.Dat resulteerde in een heus certificaat voor beiden. Meteen was het tijd voor de roofvogelshow.
Het tweede deel van de dag zouden we naar de Kiechtensteinklamm gaan. Er reden vandaag geen bussen naar de klamm, dus dat werd nog een flinke tocht. De klamm was echter prachtig.


Badesee Kuchl
Ons rustige dagje vandaag begon met een wandeling langs de Salzach naar de Badesee in Kuchl. Hier bleven we de hele dag. Er werd volop gespeeld en gezwommen, tot het tijd was om terug naar de camping te wandelen. Na het eten kregen we nog een korte, maar fikse onweersbui op ons dak, waarna de kinderen de gevallen appels verzamelden.


Kertererschlucht
We maakten vandaag een wandeling vanuit Golling. Via de Egelsee gingen we omhoog, de Rabenstein op.Net toen we aan het klimmen waren ontdekte Casper dat hij zijn sandalen nog aan had. Samen met mama liep hij terug naar de camping om ze te verwisselen voor zijn bergschoenen.
We vervolgden onze weg naar St. Anton en daarna naar Hochreith en Gruberg, waar we afdaalden door de Kertererschlucht. Twee keer maakten we een lange stop, om blauwquartz te zoeken en om te spelen in het water.
Op de terugweg raakten we het pad kwijt en moesten we over een weiland afdalen. We kwamen bij een vriendelijk echtpaar uit, dat ons al te drinken wilden uitnodigen. De man wees wel tien keer de weg (die we al lang weer wisten) en de vrouw haalde appels voor iedereen. Toen we wilden aanlopen riep de man ons terug voor bramen.
Terug in Golling was het tijd voor de volgende medailles: na goud volgde Enzian.


Schneckenwand Russbach
Vroeg stonden we op (5 uur) om de bus naar Russbach te nemen. Daar wandelden we naar de Schneckenwand. Hier vonden de kinderen veel fossielen. Een wand vol schelpen, rotsblokken met fossielen en een riviertje waar ook fossielen te vinden waren. Los liggende fossielen mochten meegenomen worden, dus dat was erg leuk voor de kinderen.
Toen we alles gezien hadden gingen we naar de Hornbahn, waar we in een kleine gondel naar boven gingen. In 5 minuten beklommen we de Hornspitz, een top zonder kruis, dus die maakten we zelf één. Verder gingen we niet, want het was veel te heet om nog te wandelen.


Kleine Göll
Weer stonden we vroeg op, want we wilden de Kleine Göll beklimmen en dan moet je vanwege de warmte vroeg gaan klimmen. De klim starte om half 7 en zou 4 uren duren. Toen we keurig in die tijd boven aankwamen bleken we niet op de Kleine Göll maar op de Bärnstuhl te staan. Een diepte scheidde ons van de werkelijke top. We aten eerst ons brood en daalden daarna een eind af, maar omdat we toch naar het kruis wilden klommen we nu via de goede route weer omhoog. Wim bleef achter, hij had het wel gezien. Na een laatste heftig kletterstukje bereikten we de top en dat was zeker de moeite waard.
De afdaling ging vlot en om half 4 waren we boven bij de waterval. Tsja, en na die tocht was er zowaar nog een medaille verdiend: Edelweiss. De campingbeheerder had nog een appeltaart voor ons gebakken die we opaten als voorgerecht.


Naar huis
Om 8 uur stonden we kant en klaar, alles ingepakt, en namen we afscheid van de camping. Met de zware bepakking liepen we naar het station om de trein naar Salzburg te nemen. Vanaf daar bracht een trein ons naar Frankfurt, waar we overstapten op de trein naar Keulen. Via Venlo bereikten we Eindhoven, met een mooie ervaring rijker: de trektocht zal zeker op ons programma blijven staan.