---

Eindhoven - Nederweert (44 kilometer)
Om kwart over 8 stonden we met volbepakte fietsen klaar aan de startstreep, voor onze ronde door Limburg. Via Heeze maakten we per ongeluk een ommetje naar Leende, om uiteindelijk toch in Sterksel uit te komen. Even verder stonden opa en oma ons, ook met de fiets, al op te wachten voor onze eerste pauze. Na de rust fietsten we met opa en oma verder over moeilijke zandpaden, voorbij een ziek schaapje, langs Hoef aan de Pan, waar opa en oma afscheid namen en terug reden.
Wij reden door naar Nederweert Eind, waar we de tenten opzetten op camping De Riet.
Binnen een uur stonden de tentjes en hadden we geluncht. We gingen naar openluchtmuseum Eynderhoof, waar we een leuke middag hadden. We waren bijtijds terug op de camping om te eten, de kippen te voeren en te spelen.


Nederweert - Ohé en Laak (46 kilometer)
De vroege ochtend begon met getik op de tent: regen! We ontbeten daarom in de overblijfruimte, pakten de tentjes nat in en reden daarna aan, langs het kanaal naar Thorn. We bekeken de abdijkerk en het stadje. Daarna reden we naar Wessem en Heel. Daar aten we brood en belden we oma (Hoi we zijn nog heel...ik bedoel ìn Heel.) Via sluizen fietsten we naar Maasbracht en vervolgens door Stevensweert naar Ohé en Laak.
Op minicamping De Maashoeve zetten we de tentjes op, aten we en liepen we op verzoek van de kinderen nog een ommetje.


Ohé en Laak - Maastricht (62 kilometer)
Het was vanmorgen stralend weer en na anderhalf uur hadden we ontbeten en de boel ingepakt, klaar voor vertrek naar Born. Daar bezochten we de kasteeltuinen.
Bij de kerk van Born lunchten we en vervolgens reden we naar Stein. Over een grote brug fietsten we België in en een eindje verder gingen we met een voetveer weer naar Nederland. Via Itteren gingen we naar Borgharen en daarna naar Maastricht.
Met boodschappen reden we naar camping De Dousberg, een mooie uitvalbasis om de volgende dag de Pietersberg te kunnen bezoeken.

Pietersberg (20 kilometer)
We stonden vroeg op, ontbeten in de tent en vertrokken per fiets, de tentjes achterlatend. We startten met een steile helling, die Casper liever naar beneden liep. We gingen de Belgische grens over en reden langs het Albertkanaal naar Kanne. Daarna reden we langs de St. Pietersberg naar de startplaats van onze wandeling over de Pietersberg. Na een ware zoektocht kwamen we aardig moe terug.
We aten friet en quiche en kregen daarna een rondleiding door de grotten. Vermoeid maar voldaan stapten we op de fiets naar Maastricht. We bekeken een stukje stadsmuur en gingen toen naar het natuurhistorisch museum, waar resten van een Mosasaurus te zien waren.
De St. Servaaskerk vereerden we ook nog even met een bezoekje. Een ijsje gaf ons tenslotte de kracht om het laatste stukje maar de camping terug te fietsen.

Maastricht - Valkenburg ( 20 kilometer)
Het ritje was kort vandaag, slechts 20 kilometer, met af en toe een steile helling waarop gezwoegd en gelachen werd. We waren vroeg op camping Den Driesch, waar we uitpakten en lunchten.
We begonnen de middag met een rondleiding in de steenkolenmijn en daarna in de monstergrot. Onder de grond hadden we het nu wel even gezien, dus bekeken we de kasteelruïne.
Na de boodschappen en het eten waren we weer opgekikkerd, dus gingen we Valkenburg weer in voor een avondrondleiding door de Fluwelengrot. De kinderen mochten alle kaarsjes uitblazen tijdens de rondleiding. Na nog een rondje door het stadje gingen we terug naar de camping, om snel te gaan slapen.

Valkenburg
De fietsen bleven vandaag staan op de camping. Te voet wandelden we door het bos naar het sprookjesbos, waar we al voor openingstijd waren. We bekeken de sprookjes, de kinderen speelden in de speeltuin en mama ging met Martijn in de wildwaterbaan en het schommelschip. Er waren een lasershow en een magicshow, waar papa en mama beiden moesten helpen bij een act.
We vervolgden onze tocht naar de Wilhelminatoren. Niemand had behoefte om te tokkelen, dus namen we de trappen weer naar beneden.
Rodelen wilde iedereen wel en dat beviel zo goed dat we met de kabelbaan terug omhoog gingen om nog een keer te rodelen.
In het dorp kochten de kinderen een souvenir van mergel. Hierna gingen we naar de Romeinse katakomben, waar de laatste rondleiding net vertrokken was. Gelukkig lastten ze voor ons en een ander gezin een extra rondleiding in. Wat een bof en een leuk einde van onze toerstische trektocht door Valkenburg.

Valkenburg - Vaals (30 kilometer)
Om half negen stonden we weer klaar voor vertrek naar de volgende bestemming: Vaals. We reden als gepland naar Gulpen. Daar aten we fruit en besloten we toch maar over Epen te rijden, de moeilijke route. Bij herberg de Smidse dronken we een sapje als oppepper. Het zwaarste stuk moest toen nog komen: 8 1/2 kilometer naar Vaals, waarvan het grootste stuk klimmen, dus lopen.
We namen veel adempauzes en aten dan een dropje. Casper kon behoorlijk veel stukken fietsen en Martijn ook. Steffie had het moeilijk en liep veel stukken, samen met mama. Maar we bleven lachen.
Vlak voor Vaals kregen we een stevige afdaling, waarna weer een klim volgde door Vaals. De camping lag in een gat, fijn voor vandaag, vervelend overmorgen.
Na het installeren liepen we in de brandende zon naar Vaals om inkopen te doen en een ijsje te eten. Na het eten op de camping trokken de kinderen hun laarzen aan om in het beekje bij de camping fossielen van inktvissen te zoeken. Het water bleek echter te diep, of de laarzen te laag, maar de fossielen werden gevonden.
Een enorme wind ontwrichtte de tent van de kinderen, vlak voordat we wilden gaan slapen. Dus: haringen losmaken, kinderen eruit en de tent een slagje draaien.


Vaals
Na een nacht met flinke wind en onweersbuien was het 's morgens droog. We wandelden door Vaals naar het drielandenpunt. Met de lift gingen we de Boudewijntoren op en daarna gingen we in het labyrint. Steffie hield een natte broek over aan dit avontuur, maar gelukkig had ze nog een regenbroek bij zich.
We aten warm bij het drielandenpunt en maakten toen een ANWB-wandeling van 22 jaar oud. Via Duitsland liepen we Vaals weer in. Daar kwamen we toevallig aan een glasblazerij voorbij, waar 5 minuten later een demonstratie zou beginnen. Boffen dus! Het was een warme, maar indrukwekkende demonstratie.
Door Duitsland liepen we terug naar de camping waar we brood aten aan een winderige picknicktafel en waar de kinderen vervolgens nog heerlijk speelden.


Vaals - Brunssum (36 kilometer)
We braken op met een klein aardbevinkje erbij (dan schud je goed wakker). We fietsten aan naar Aken, volgens de meest gunstige route qua heuvels. Toch hadden we nog flink wat hellinkjes. Maar het ging goed, ook Steffie kwam al fietsend veel pittige heuvels op.
In Kerkrade reden we over de grens en bij het stuwmeer (mooi park!) luchten we. Daarna moesten we nog twee keer een flink stuk klimmen, maar uiteindelijk kwamen we bij de Heidecamping in Brunssum, onze volgende overnachtingsplaats.
We gingen boodschappen doen in Brunssum en toen we terugkwamen op de camping ging Wim eten koken, terwijl mama en de kinderen een duik namen in het ijskoude 50-meterbad.
De kinderen wilden na het eten graag nog een wandelingetje maken op de heide. We maakten er een kunstwerk van denneappels.

Industrion (32 kilometer)
Vanmorgen werden we wakker onder de dennebomen, op een leuk heuveltje met uitzicht op de camping. We maakten van takjes en naalden een heus dorpje, met kampvuur, gedekte tafel en vijvertje. Pas om half 10 vertrokken we richting Kerkrade, een pittig tochtje met veel heuvels.
We vermaakten ons in het Industrion tot we allemaal rammelden van de honger. Het bleek al half drie te zijn!
Na de lunch fietsten we naar Heerlen, waar we het Thermenmuseum bezochten tot het sloot. Na een ijsje gingen we terug naar de camping.

Brunssum - St. Odiliënberg (39 kilometer)
We trokken weer verder, fietsend door de mooie natuur, over vele bubbels naar Gangelt, naar het wildpark. Het was heel rustig in dit mooie wildpark, dat we met een bezoek vereerden. Er vielen een paar fikse regenbuien, maar in het dichte bos hadden we daar weinig last van.
We fietsten verder Duitsland in en kochten brood voor een picknick. Daarna reden we verder, de tweelandenroute, tot aan St. Odiliënberg. Terwijl papa met Steffie en Casper de tenten opzette op camping Wolters gingen mama en Martijn op de fiets boodschappen doen in het dorp. Dat resulteerde in een heerlijke maaltijd van aardappeltjes, tuinbonen, rauwkost en appelmoes.
De kinderen konden heerlijk spelen in het bosspeeltuintje. Net toen het bedtijd was maakte de boer een kampvuur. Die gezelligheid wilden we niet missen, dus bedtijd werd verschoven. We hebben lekker rond het vuur gezeten en gezongen met een groep Pieterpadwandelaars.

St. Odiliënberg - Tegelen (46 kilometer)
Ondanks het kampvuur waren we weer vroeg op. We reden in noordelijke richting, door Roermond en Beesel en dan met de pont de Maas over naar Kessel. Bij Tegelen gingen we weer met de pont en toen op weg naar camping De onderste molen. Steffie was flink moe, maar we zetten door, want we wilden naar Klein Zwitserland. Dat was niet zo ver van de camping. We gingen in het maisdoolhof, wat erg leuk was, en daarna naar de speeltuin. Die was enorm groot, zodat we tot zes uur bezig waren. Vóór sluitingstijd aten we pannekoeken, waarna we terug gingen naar de camping.


Tegelen - Arcen (27 kilometer)
Het regende vanmorgen, maar toch begonnen we in te pakken. De binnententen konden we droog houden en ook tijdens het fietsen hielden we het praktisch droog. Bij aankomst in Arcen kregen we even een buitje, maar dat was zo over. We zochten de camping "Nabij de Fossa Eugenia", een kleine camping met konijntjes, een trampoline en een binnenspeelschuur.
We gingen zo snel mogelijk naar kasteeltuinen Arcen. Het bleek daar veel groter dan gedacht, zodat we flink moesten lopen om alles te kunnen zien. Om half vier was er ook nog een circusvoorstelling in een echte circustent. Na twee uren circus konden de kinderen nog even spelen in de speeltuin.
We fietsten terug naar de camping om te eten en daarna nog uren te spelen.


Arcen - Overloon (32 kilometer)
Na een verjaardagslied en een horloge als cadeau vertrokken we met alle spullen op weg naar Overloon. We gingen meteen bij Arcen met de pont over de Maas en aan de overkant vierden we Wims verjaardag met feestelijk fruit. We volgden verder Martijn en de nummertjes, lunchten onderweg en kwamen vroeg in de middag aan bij het oorlogsmuseum. Hier vermaakten we ons de hele middag.
Net na vijf uur haalden we onze bepakte fietsen uit het "hondenhok"van het museum en gingen op weg naar de camping, een leuke boerencamping met heel veel diertjes.
We zetten de tent op en kookten eten. Om half 7 mochten alle kinderen van de camping de boer helpen met de geitjes. Ze gingen allemaal aan riemen en de kinderen liepen ermee naar een ander weitje. Daar kregen ze te eten voor ze het nachthok ingingen. Er waren ook kippen, kuikentjes en een pauw.
Na het eten gingen de kinderen in het zwembadje.

Zoo-parc (8 kilometer)
We werden wakker met een zonnetje. Dat beloofde weer een stralende dag te worden.
Na het ontbijt vertrokken we naar Zoo-parc Overloon. Het was al meteen heet, mar we genoten toch van alle dieren die we zagen. Er was ook een poppenkastvoorstelling en we zagen het voeren van verschillende dieren.
Om drie uur was er een roofvogelshow en Casper mocht voor valkenier spelen, met zo'n grote handschoen aan en een stuk kuiken als prooi. Dat was een leuke, spannende ervaring voor hem.
Na een lange dag park aten we pizza in Overloon. We waren op tijd terug op de camping, zodat de kinderen nog vanalles konden doen: bramen plukken (72), zwemmen en de dieren verzorgen: geiten naar het hok, geiten en kippen voeren, eieren rapen, paard voeren (en rijden) en de bokjes naar de stal.

Overloon - St. Anthonis (35 kilometer)
We braken weer bijtijds op en aten bij gebrek aan brood een reepje als ontbijt. We namen afscheid van de boer en reden via Westerbeek en Oploo naar St. Anthonis, waar we boodschappen deden en ons ontbijt voortzetten.
Daarna reden we naar natuurcamping Vlagberg, in de boswachterij van St. Anthonis.
We zetten de tentjes op en reden toen vlot door naar De Bergen bij Wanroij. De kinderen speelden daar fijn op de speeltoestellen, maar er was nog meer te doen: we roeiden een eindje, we golfden, Steffie en Martijn reden pony, Casper deed minivoetbal en ze reden een parcours op grote skelters.
Toen we er genoeg van hadden gingen we naar het strandje om een frisse duik te nemen en vooral veel te spelen in het zand.
Aan het eind van de middag fietsten we terug naar de camping om eten te koken. Tijdens het eten kwam de boswachter even langs voor een praatje. 's Avonds mochten we een kampvuurtje maken.

St. Anthonis - Eindhoven (53 kilometer)
Ondanks het laat naar bed gaan stonden we om zeven uur op, wat niet gemakkelijk was. Tegen half negen fietsten we aan voor de laatste etappe. Via Gemert reden we naar Aarle Rixtel. Daarna reden we met een omweg naar Nuenen, waar we nog een ijsje kochten.
Op de weg stonden krijtletters van oma, vanaf zeven kilometer voor huis werden we naar huis "geschreeuwd".
Om twee uur reden we over de finish, met 530 kilometer op de teller.