De huidige grens tussen Duitsland en België is nog niet zo oud, hij ontstond na de Eerste Wereldoorlog toen besloten werd de huidige Oostkantons bij België te voegen.
Het is een grens met bijzonder veel grensstenen en complexe situaties rond de Vennbahn, die een aantal Duitse exclaves heeft opgeleverd.
Ik heb nog niet veel van deze grens bezocht, maar hij staat hoog op mijn wensenlijstje; het lijkt me een aantrekkelijke wandelomgeving.

---

De noordelijkste grenssteen is, zeker voor Nederlanders, meteen de bekendste. Dat is namelijk de steen op het Nederlandse drielandenpunt bij Vaals, die ook nummer 193 draagt (Nederlands-Duitse grens) en in zeker zin ook dienst doet als Nederlands-Belgische grenspaal 1 en tevens de noordelijkste markering op de grens van het voormalige Moresnet is.
Ik was hier op 13 mei 2023 voor het eerst sinds enige tijd.
Die dag liep ik uit nieuwsgierigheid ook alvast neer steen 1031, die niet ver van het drielandenpunt staat.

---

Het eerste serieuzere gedeelte volg ik op 25 februari 2024.
Ik heb dat niet zo goed voorbereid en heb geen coördinaten van de palen, maar weet ze toch grotendeels te vinden.
Het is een heerlijk bos voor een grenspalenzoektocht. De grensstenen staan op de rand tussen Belgisch bos en Duitse weilanden Na grenssteen 1026 maakt de grens een opmerkelijke knik. Hier bevindt zich de "Maladenwiese", die Duits is gebleven. Nabij grenssteen 1018 staat een oude Adlerstein. Steen 1001 kon ik niet vinden, maar ik had dan ook geen goede kaart of GPS-positie beschikbaar.
De grens kruist hier een voormalige spoorlijn, die op een aardig dijkje ligt. De steen met nummer 1000 staat boven naast het voormalige spoorbed.

---

Hier alvast een voorproefje (17 juli 2023): steen 6 nabij het drielandenpunt BE-D-L. Steen 5 kon ik niet vinden. Steen 1 staat op het drielandenpunt België-Duitsland-Luxemburg, en is derhalve in drievoud uitgevoerd. Het is ook de Pruissische (tegenwoordig Luxemburg-Belgische) steen 52.