Zestien, zeventien

Ik weet hoe het voelt als het misgaat
Het is of je hart even stilstaat
dan lijkt heel je leven een treurige brij
Wees maar gerust want dat gaat weer voorbij

Ben je zestien bijna al zeventien
ga je vol hoop van start
Heel impulsief heb jij iemand lief
Die breekt dan opeens jouw hart

Als hij weggaat zomaar weer weggaat
voel je alleen maar pijn
Toch ga je door en neem je je voor
om nooit meer verliefd te zijn

Maar ook een hart geneest een keer
En sneller dan je dacht
Is het ineens zo naar niet meer
als iemand naar je lacht
Ook al denk je: zoiets romantisch
dat maar ik nooit meer mee
Lieve zestien-bijna-al-zeventien
wacht een jaar of twee

Ik wacht een jaar of twee