De muziek van de hoogste bergen

De dag is voorbij, ik weet dat ik op moet staan.
Daar schijnt al een ster, 't is tijd om naar huis te gaan.
Dan klinkt uit het groene duister geluid, maar ik weet niet van wie.
Dus ik wacht, ik sta stil en ik luister.
En hoor het weer, ik luister keer op keer naar die melodie.

Ik hoor de muziek van de hoogste bergen.
Als sinds hun bestaan klinkt die symfonie.
Mijn hart zingt het lied van de hoogste bergen.
Mijn hart slaat de maat van die melodie.

De wind suist verkoelend langs struiken en wei en woud, ruist door iedere boom.
Het water dat klatert langs steen en hout in de heldere stroom.
Een vogel die fluit op z'n vlucht terug naar het ei in z'n nest.
En dat bij elkaar is een prachtig symfonisch orkest.
Ik kom hier naartoe als mij alleen voel.
En hoor de muziek waar ik van geniet.
Want op die muziek van de hoogste bergen.
Zing ik zacht mijn lied.

Terug